Mythe van Sisyphos

Sisyphos was een sluwe man die regelmatig probeerde de goden uit te dagen. Hierdoor riep hij de woede van de goden op zich af en werd Thanatos (de Dood) op hem afgestuurd. Sisyphos was hem echter te slim af en bond Thatanos vast met de ketenen die eigenlijk voor hem bedoeld waren.  Sisyphos ontsnapte aan de dood en overwon zo de natuur, dit is bewonderingswaardig. Ares bevrijdde Thatanos echter, omdat het hem irriteerde dat zijn tegenstanders niet meer stierfen.

Ares en Thatanos kwamen hem daarna halen om te sterven, maar Sisyphos vroeg zijn vrouw om hem niet te begraven en geen muntje voor de onderwereld onder zijn tong te leggen. Sisyphos had er vertrouwen in dat het weer goed zou komen. Hij wist zeker dat hij weer aan de dood zou ontsnappen. De neiging tot overmoed kwam bij hem naar boven. Maar het tegendeel bleek waar te zijn. Toen hij bij de onderwereld aankwam klaagde hij over zijn vrouw en Hades stuurde hem terug naar boven. De goden, die nog steeds woedend waren, stuurden daarna Hermes op hem af en hij werd naar Tartaros gebracht. Daar werd hij verdoemd om tot in de eeuwigheid een zwaar rotsblok tegen een steile berg op te duwen die steeds weer naar beneden rolde. De natuur in hem (overmoed) overwon, de kracht van de natuur keerde terug en Sisyphos werd op zijn beurt overwonnen, het noodlot sloeg weer toe.